DOCHTER VAN ARCHITECT EN JUF
Het zit dus in mijn genen 😉
14 jaar lang was ik juf
11 jaar op een traditionele basisschool, juf van groep 1-2 en groep 8, de uitersten
3 jaar als pionier op een TOMschool
Alle jaren was ik bezig om met minimale middelen
Een maximale leeromgeving neer te zetten
Een omgeving die de kinderen uitdaagde, zodat ik écht (juf) kon zijn
Dat werkte!
Ladidadaaaaa
Zeg ik vaak als we samen de dingen aanpakken
We gaan het gewoon doen!
We kijken naar wat kan, naar de plussen/de mogelijkheden
En altijd blijkt dat er dan veel meer te zijn dan we van te voren dachten
“Kost vast heel veel geld” is altijd de eerste opmerking
Die parkeer ik dan!
Geld…. daar doen we niks mee
Das voor later
Dat beperkt namelijk.
Ook als je weet dat je er heel veel van hebt
Dat komt, verrassend genoeg, ook nog wel eens voor…
Hoe zie ik nu in jullie gebouw wie en wat jullie zijn of graag willen zijn?
Eerst gaan we kijken wat we willen
Waar we naar verlangen in ons onderwijs/opvang
Wat onze kinderen aangeven
Het liefst begin ik bij hen!
Kinderen weten heel goed hoe het er uit zou ‘moeten’ zien
Verzamelen beelden @ Pinterest
Het wordt dan zichtbaar en daarmee ook mogelijk
Op het moment dat we dan weer bij het geld uitkomen
Blijkt het negen van de tien keer ook haalbaar
En anders verzinnen we wel iets
We zijn dan meestal aangekomen op het punt
Dat het antwoord op HOE alleen nog maar JA is.
Ja! We gaan dit samen doen
En dan lukt het